Αντάρτες και αντάρτισσες του αντάρτικου σώματος του Βασίλη Πατεράκη στο χωριό Βαφές Αποκορώνου

Τερψιχόρη Χρυσουλάκη-Βλάχου από τη Σητεία Αγωνίστηκε προσφέροντας τις υπηρεσίες της στον ασύρματο που λειτουργούσε σ' όλο σχεδόν το διάστημα της κατοχής στη μονή Τοπλού. Συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο από τους Γερμανούς. Εκτελείται στην Αγιά Χανίων τον Ιούνιο του 1944. Αντιμετωπίζει το θάνατο με μια αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Η όμορφη αυτή κρητικοπούλα γράφει στον τοίχο του κελιού της «Είμαι Ι8 χρονών. Με καταδίκασαν σε θάνατο. Περιμένω από στιγμή σε στιγμή το εκτελεστικό απόσπασμα. Ζήτω η Ελλάδα. Ζήτω η Κρήτη».

Μαρία Γλυμιδάκη από τη Χαραυγή Χανίων. Για την αντιστασιακή της δράση είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του ‘Αουσβιτς. Στο χέρι της διακρίνεται ο αριθμός που της είχαν χαράξει οι Γερμανοί.

Η ομάδα απαγωγής του Στρατηγού Κράιπε. Από αριστερά καθιστοί: Στρατής Σαβιολής, Πάτρικ Λη Φέρμορ και Στάνλεϊ Μος. 'Όρθιοι: Γρηγόρης Χναράκης, Μανώλης Πατεράκης, Λεωνίδας Παπαλεωνίδας, Γιώργος Τυράκης και Νίκος Κόμης.

Με πρόσωπα αρχαίας τραγωδίας μοιάζουν οι γυναίκες της Κρήτης, που τις σημάδεψε η θλίψη και ο ανθρώπινος πόνος

Οι κάτοικοι των Σκουρβούλων της Μεσσαράς μπροστά στους ομαδικούς γυναικείους τάφους των θυμάτων του χωριού τους. Επειδή οι Γερμανοί δεν βρήκαν άνδρες στο χωριό, σκότωσαν τις γυναίκες ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Απολογισμός: 18 γυναίκες και 4 άνδρες.

Δωρόθεος Τσαγκαράκης  από το Ψυχρό Λασιθίου. Αδελφός της Ι.Μ. Βιδιανής εφημέριος στην ενορία Βασιλειών. Πρωταγωνιστής της εθνικής αντίστασης. Συνελήφθη για τη δράση του από τους Γερμανούς και εκτελέστηκε στην Αγιά στις 25.10.1943.

Λειτουργία και Θεία Μετάληψη της ομάδας Πετρακογιώργη  στις 15 Αυγούστου 1943 στη Μονή Βροντησίου στο Ζαρό, πριν από τη μάχη στο Τραχήλι.

" Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες. Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες. Είναι τόσο υπερήφανοι την τραγική εκείνη ώρα του θανάτου, που όποιος τους δει, είναι αδύνατο να μην τους θαυμάσει. Πολλές φορές όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις, άφηνα το γραφείο μου κι έβγαινα στο μπαλκόνι, μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω. Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη προς την ελευθερία" 

                                 Αλεξάντερ Αντρέ, Διοικητής του Φρουρίου Κρήτης

Η μάχη στο Βρωμονερό Κρουσώνα στις 14 Ιουλίου 1944. Από αριστερά Σπ. Μυσιρλής που σκοτώθηκε στη μάχη, ο επιτελής Μιχ. Μεταξάκης και ο αντάρτης Ιορδάνης. Φωτογραφία του Άγγλου συνδέσμου Τζων  ‘Εμπερσον.

Ο γέρο Κρητικός αντιμετωπίζει με ψυχραιμία την κατάσταση. Αψηφά το θάνατο και κοιτά περιφρονητικά την ομάδα των δημίων

Περιστέρι, ο άγγελος του ερχομού του καλοκαιριού και σύμβολο της πανανθρώπινης  Ειρήνης στα φιλόξενα χέρια της κρητικοπούλας.

Πέρασαν οι κακές στιγμές φύγαν οι μαύροι χρόνοι, και η Λευτεριά πασίχαρη γλεντά και ξεφαντώνει ο άνεμος τση Λευτεριάς την καταχνιά σκορπίζει κι άρχιξ’ ο κόσμος να γελά και πάλι να γλεντίζει     Στίχοι Γ. Καράτζη

Κάτου απ’το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σκοινί. Προσμένουν την ώρα, δεν κοιμούνται, δεν πεθαίνουν, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση                                     Γ. Ρίτσος