|
|
» Η Μάχη » Χρονικό » Κλήρος στη Μάχη » Γυναίκες στη Μάχη » Εκτίμηση » Φωτογραφίες » Χάρτης |
Ο ΚΛΗΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Σημαντική επίσης υπήρξε η συμβολή της εκκλησίας, τόσο κατά τη Μάχη της Κρήτης, όσο και κατά την αντίσταση. Κληρικοί ανεξάρτητα από το βαθμό ιεροσύνης τους γίνονται ένα πράγμα με το λαό, που αγωνίζεται και αντιστέκεται επίμονα. Τα μοναστήρια παίζουν το ρόλο κέντρων καταφυγής και γίνονται εθνικές εστίες για τους συμμάχους και τις αντιστασιακές ομάδες της Κρήτης. Άλλα μοναστήρια περιθάλπουν τα συμμαχικά στρατεύματα που έχουν απομείνει στην Κρήτη, μέχρι να αναχωρήσουν με την πρώτη ευκαιρία για την Αίγυπτο. Σημαντικό ρόλο από την πλευρά αυτή παίζει το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου «Πρέβελη», με το φλογερό αγωνιστή και ηγούμενό του Αγαθάγγελο Λαγουβάρδο. Η ιερά μονή Τοπλού Σητείας διατηρεί βρετανικό ασύρματο σ' όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Όταν στο τέλος ανακαλύπτεται, οι μοναχοί πληρώνουν με τη ζωή τους την αντιστασιακή τους αυτή δράση. Η μονή Αρκαδίου με τις ηρωικές μορφές του ηγούμενου Διονύσιου Ψαρουδάκη και του μοναχού Γαβριήλ Κλάδου, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντίσταση του Κρητικού λαού. Αλλά και τα άλλα μοναστήρια δεν υστερούν σε θυσίες και αίμα. Είναι επίσης άπειρες οι περιπτώσεις κληρικών που αποτελούν παραδείγματα θάρρους, κρητικού μεγαλείου και περιφρόνησης προς το θάνατο. Ενδεικτικά αναφέρουμε την περίπτωση του Πρωτοσύγκελλου της Ιεράς Μητρόπολης Κρήτης και μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγένιου Ψαλιδάκη. Όταν μετά τα αιματηρά γεγονότα της Βιάννου βρίσκεται εκεί, οι Γερμανοί του ζητούν να υπογράψει δήλωση, ότι τα γεγονότα της Βιάννου δεν συνιστούν παραβίαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Παρά τις απειλές δεν πτοείται, αφαιρεί το σταυρό από το στήθος του και με ψυχραιμία απευθύνεται προς τους Γερμανούς αξιωματικούς και τους λέει: «Τουφεκίστε με αλλά ψεύτικη δήλωση δεν υπογράφω, γιατί είδα με τα μάτια μου γυναίκες ξεκοιλιασμένες». Ο παπά Γιάννης Σκουλάς από τ' Ανώγεια παίρνει μέρος στη Μάχη της Κρήτης, είναι ένας από τους πρωτεργάτες της Εθνικής Αντίστασης, εκπαιδεύεται παρά τα 40 χρόνια του ως αλεξιπτωτιστής σαμποτέρ και γίνεται ο μοναδικός αλεξιπτωτιστής ιερέας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με σπουδαία δράση. Με το βαθμό του έφεδρου αξιωματικού ιερέα (Λοχαγού) που του απονέμεται, αποκτά και τον τίτλο του «ιπτάμενου παπά». Σημαντικός τέλος είναι ο ρόλος ενός άλλου φλογερού ιεράρχη, του Επισκόπου Κυδωνίας Αγαθάγγελου Ξηρουχάκη, ο οποίος άλλοτε ικετεύοντας και άλλοτε απειλώντας, σώζει τη ζωή πολλών Κρητικών. |
|